Kütük Pasta ve Havamın Sönüşü

10 Ağustos 2009 Pazartesi




Yılbaşı gecesi için 4 saat süren kurabiye maratonundan sonra, boyuma posuma bakmadan bir de kütük pasta yapmaya kalkıştım. Hayatı boyunca rulo pasta bile yapmamış bendeniz -ki fırın tepsisine yayılmış pandispanyanın nasıl rulo yapılabildiğini çok merak ederdim, meğer sıcakken yapılınca oluyormuş =)) - bir cesaret daldım mutfağa.

Bir pandispanya, bir dolgu kreması, bir de kaplama kreması hazırlamak lazımdı. Pandispanya Burçinden, dolgu kreması da Burçinden (Burçiiiiiiin çooook teşekkürler). Kaplama için de çikolatalı ganaj kullandım. Pastanın kütük haline getirilmesi ve süslenmesi için de Ufuk'tan kopya çektim (Ufukcum kızma bana, "taklitler asıllarını yüceltir" derler =)) ). Şeker hamurundan bir kardan adamcık ve bir çam ağacı yaptım (orantısal problem yine var; benim kardan adam çam ağacından irice oldu ama neyse... Bu çam ağacı değil zaten, ufacık bir çam fidanı =)))) )

Sonra aldım pastamı, bir de kurabiyelerimi (zaten kurabiye yaparken noel babaya söz vermiştim onu yılbaşı gecesi gezmeye götüreceğime, o da bana karşılığında yelkenli getirecek) doğru gezmeye gittim. Bütün gece, gayet şımarıkça, bunları ben yaptım diye diye dolandım ortalıklarda (tabi bulunduğum ortamda hiç kimse şu yemek bloglarında neler neler olduğunu bilmedikleri için, onlar da pohpohladılar beni); pastamla poz poz fotoğraflar çektirdim. Anlayacağınız havam bin beş yüzdü. Gece bitip ertesi sabah Didem'in o muhteşem kütük pastasını gördükten sonra, kısa bir süre ekrana yapışıp kaldım, takdir edersiniz ki havam pufffff diye söndü. Bir de Ayşemim yapmış ki kütük pasta, onun daha kendisini görmesem de pastayı süsleyen orman cinlerini gördükten sonra bende bunalım besbeter arttı. Ama seviyorum ben o orman cinlerini, söz vermişler bana yelkenli getireceklermiş.

Neyse işte, bir pasta hakkında bu kadar konuşulmaz ama neyse... Ne yapayım pasta yapmak bende fobik bir durum yarattı, o yüzden bir pasta yapmayı becerebildiğimde kendimi dünyanın en ünlü şefi gibi hissediyorum (Laf aramızda Ayvalık'ta bir adam var benim, kıyıdan biraz uzak. Genelde pek çok kişi yüzmez oraya kadar. Oraya yüzüp adaya çıktığımda da kendimi muzaffer bir Türk komutanı gibi hissederim) Aaaaaah ah, ne olacak benim halim böyle...

Benzer Yazılar



0 yorum:

Yorum Gönder

Yemek Tarifleri Copyright © 2011